Ook vandaag ontbijten we lekker buiten; in Nederland is het op sommige plaatsen op dit moment 4 graden 
.
Ik maak eerst het blog af en gooi dat vervolgens online. We hebben niet echt een plan voor vandaag en besluiten uiteindelijk om richting de Etna te rijden; we hebben, gelet op onze ervaringen vorig jaar bij de Bromo vulkaan op Java, geen enkele intentie om naar de top te gaan, maar zo hebben we in elk geval een doel.
Op onderstaande foto is de Etna te zien, vanaf de agriturismo waar we verblijven.
Het is uiteindelijk 13:00 uur als we weg rijden; het navigatiesysteem geeft aan dat we ongeveer 60 kilometer moeten rijden.
Het is 14:15 uur als we in Nicolosi aankomen en in elk Italiaans dorp is minimaal één kerk, die het fotograferen waard is 
.
Er is ook een aantal prachtige tegeltableaus te zien.
Ik moet een hele stroom auto’s laten passeren en vervolgens een groep kinderen, voordat ik onderstaande foto kan maken .
We rijden verder, waarbij we in elk geval op zoek gaan naar een restaurant en af en toe stop ik even om een foto te maken.
In Italië nemen ze het niet zo nauw met (verkeers)regels en kun je je auto zo maar midden op straat stil zetten en even uitstappen; in Amerika zou men een aantal Viewpoints gemaakt hebben, zodat het zelfde doel bereikt wordt, maar dan een heel stuk veiliger.
Het hele gebied is bedekt met lava en op sommige plekken is dat goed te zien.
Maar uiteindelijk draait het toch allemaal om de vulkaan.
Als we besluiten om het voor gezien te houden en in elk geval weer naar beneden te rijden, komen we zo waar een restaurant tegen en er staan auto’s voor de deur; het zal toch niet…?
Als ik naar binnen ga, zit de ober te slapen en zijn hoofd valt net (weer?) naar beneden als ik vriendelijk ‘Bona sera’ zeg; ik moet het een tweede keer zeggen, voordat hij wakker wordt. Als ik vraag of we kunnen eten, is dat geen probleem. Buiten is één tafel gedekt en ook nog eens voor twee; wie zegt dat toeval niet bestaat?
We bestellen een karaf witte wijn en besluiten de Antipasto della casa te delen. Marijke neemt vervolgens de Involtini alla Griglia en ik ga voor de Macheroni alla Querica, een huisgemaakte pasta met aubergine.
Het voorgerecht alleen al, had, zelfs als we delen, meer dan genoeg geweest . Het smaakt allemaal voortreffelijk.
Er wordt een bordje neergezet met kaas en een molentje, zodat je zelf de nodige kaas kun toevoegen.
We willen ook vandaag afsluiten met dolce en koffie en hier kunnen we canoli krijgen, gevuld met chocolade crème en dat hebben we nog niet eerder gehad.
Ik bestel nog een tweede koffie en als de rekening komt, moet ik alleen maar glimlachten; al dit lekkers bij elkaar kost slechts € 48,-
We kiezen voor een andere route dan we omhoog gekomen en als we vervolgens beneden komen, zitten we midden in het spitsuur 
.
Het duurt even voordat we Catania uit zijn, maar daarna kunnen we ook doorrijden.
Als we terug zijn op de agriturismo, is het inmiddels 18:15 uur en besluiten we op het terras nog even een kop koffie te drinken.
Als we naar onze kamer gaan, maak ik nog een keer een foto van de Etna; door de laaghangende wolken levert dat wederom een ander soort foto op.
We hebben vandaag 135 kilometer gereden.
